Het einde in zicht...

Ons laatste avondmaal nadert. We zullen morgen afscheid nemen van Zuidoost Azie...We stappen bijna in t vliegtuig met een tas vol herinneringen. Wat is de tijd voorbijgevlogen en wat is reizen toch heerlijk. We hebben zin om iedereen weer -of in t geval van de geboren baby's voor t eerst- te zien, maar nemen met enige pijn in ons hart afscheid van dit heerlijke leventje. We hebben de afgelopen weken weer mooie dingen gezien en meegemaakt...

Dat begon in Cambodja, land met z'n roerige recente geschiedenis. De verhalen die we erover lezen zijn schrijnend en ons hart doet zeer als we in Phnom Penh de voormalige gevangenis uit het Pol Pot regime bezoeken. We vullen de avonden met gesprekken over de enorme angst waarmee deze mensen geleefd moeten hebben, aan welke kant je ook stond. We bezoeken ook de killing fields in Phnom Penh, waar de gevangenen naartoe werden gebracht en waar hen een gruwelijke dood wachtte. We zijn er stil van.

Meteen nadat we via de Mekong rivier met de boot Cambodja in zijn gekomen weten we: dit land is anders. We zien een veel groter contrast tussen arm en rijk. We zien grote shopping malls en porsches rijden. Ondertussen slapen gezinnen op straat en bedelen de kinderen aan onze tafel op het terras. We schamen ons dat we t soms irritant vinden. Ook de rekening betalen gaat hier op z'n geheel eigen wijze: een combinatie van Amerikaanse dollars en Cambodjaanse riel is niet vreemd: dat vergt wat van je (om)rekenkunsten.
We komen erachter dat Judith (Esther's nichtje die samen met Erik in 7 maanden over de wereld reist) en wij een dag tegelijkertijd in Siem Reap zijn. Wat een bizar toeval! En het is nog haar verjaardag ook. Dat moet gevierd worden!

Maar eerst de busrit ernaartoe...Onderweg van Phnom Penh naar Siem Riep zien we bevestigd wat we in de hoofdstad al vermoedden: de mensen zijn hier een stuk armer. Huizen zijn hier vrijwel altijd van hout en staan op palen. Kinderen dartelen naakt op t erf rond, samen met kip en koe. Terwijl de was te drogen hangt, zit moeder in de deuropening en staart voor zich uit. Wat doen mensen hier toch de hele dag, vragen we ons af. Ook het vervoer is anders. Na de tricycles en jeepneys in de Filipijnen, de minivans in Maleisie en de slaapbussen en motorbikes in Vietnam maken we nu kennis met de tuktuk's, uitermate comfortabel transport voor mensen met lange benen;-) In Siem Reap prikken we een taartje met Juud en Erik en vieren we haar verjaardag met amok en bier. De volgende dag, ietwat vroeg, gaan we met z'n vieren naar Ankor Wat, wat indrukwekkend! En heet, dat ook... Juud en Erik reizen door naar Pnomh Penh, terwijl wij -opnieuw per boot- afzakken naar Battambang.

We maken kennis met de heerlijk gevarieerde keuken van Cambodja. Hier schromen ze groenten in een maaltijd niet. In Battambang besloten we te leren hoe je lok lak, springrolls en amok maakt. Een uitzonderlijke beslissing zoals iedereen die weet wat een sterren we in de keuken zijn, zal begrijpen. Maar goed, vol goede moed begonnen we aan onze boodschappentocht op de markt. We begrepen meteen waar ons onbestemd gevoel (voor de insiders;) vandaan komt. De hygiene is hier net even minder... Opengereten vissen, varkenskoppen, lappen koe; alles komt je in geur en kleur tegemoet. Volle zon, geen koeling, en maar wegwapperen die vliegen. Daar zijn zelfs de darmen van Wilrik niet tegen bestemd. De kookklas viel mee, en het eten smaakte voortreffelijk trouwens;-)

Af en toe komt er nog wel een Esther-actie om de hoek kijken. Zo dacht ik beschermd te zijn tegen malaria door de pillen die ik dagelijks slikte. Dat bleken achteraf hoesttabletten te zijn... Geen kuchje gehad;-)

Na Battambang was tijd voor ons tropisch paradijsje in Thailand. Koh Chang was de bestemming om de laatste week nog even heerlijk -hoe decadent klinkt dit- vakantie te vieren. En wat een bestemming! Het eiland is prachtig! Jungle, watervallen, apen en dat omringt met een azuurblauwe zee en prachtig zandstrand. De eerste nachten sliepen we in een hutje aan zee, onder een klamboe, met alleen koud water en een wc die we met een emmer door moesten trekken (gemaakt voor kabouters)...maar wat was t heerlijk! Wakker worden terwijl je de zee ziet... En twee waterbuffels. Huh? Ze blijken vaste gast op t strand te zijn. Op een scooter sjezen we t hele eiland rond. Wilrik is inmiddels een zeer ervaren rijder en deinst niet voor een helling van een procentje of 20... Zo mooi,genieten!
We ontdekken een nieuwe hobby: resorts kijken. Want onze laatste nacht voordat we naar Bangkok gaan willen we op een fantastische plek doorbrengen. We komen aan in ons backpackerskloffie en vragen naar de duurste kamers. Wat is t leuk om in al die onbetaalbare kamers rond te gluren! Na een heerlijke nacht in een fantastische kamer (die we vanwege de regen veel gezien hebben) vertrokken we in de stromende regen naar Bangkok. Kunnen we vast aan t Nederlandse weer wennen...