Lupa Masa

Wat gaat de tijd snel! We zijn alweer ruim 8 weken onderweg en Bangkok komt al dichterbij. Maar gelukkig is t nog lang niet zover!

Het lijkt alweer zo lang geleden dat we in Kota Kinabalu aankwamen. Een verademing na de luidruchtige Filipijnse steden. Hier kon je ook heerlijk bij straatkraampjes eten: de Maleisische keuken -een combinatie van Thais, Vietnamees, Chinees en Maleisisch, bevalt ons goed! De eerste dag in KK besteedden we aan het plannen van onze trip, we hadden nog geen idee wat te doen en we lazen dat je op Borneo veel van te voren moet boeken. Oeps... 's Avonds kwamen we het Duitse stel tegen waarmee we de taxi van t vliegveld hadden gedeeld. We vertelden hen onze planning (die natuurlijk waterdicht was!) en ze besloten bij ons aan te haken. Met Sarah en Ben hebben we twee weken gereisd, erg gezellig!
Bij Mount Kinabalu (die we niet beklommen hebben, maar wel een mooie hike) hadden we een heerlijke lodge -type Oostenrijkse berghut- waar we zelf konden koken, eindelijk groenten! Ook fijn om eens niet in een restaurant te zitten. Daarna door naar Poring, voor de hot springs, canopy walk en een nacht in de jungle. Lupa Masa, de naam van het junglekamp, betekent 'vergeet de tijd'. En daar lijken we hier goed in te slagen! Met speciale sokken tegen de bloedzuigers en echte jungle-petten hebben we ons goed staande weten te houden, op een kleine uitglijder in de rivier na (lees: net niet kopje onder) Maar goed dat ik uit voorzorg de camera al aan Wilrik had gegeven...Na dit back-to-basic avontuur sliepen we in Sepilok in een heel fijn resort, met zwembad en heerlijk eten, maar de Oerang Oetangs in het Rehabilitation Center waren natuurlijk het hoogtepunt! Daarna was het weer jungle-tijd. Drie dagen en twee nachten rondom de Kinabatangan rivier. Het kamp was volgens de organisatie 'spartaans', maar wij zijn wel wat gewend. En we hebben tijdens nacht-, ochtend- en avondboottochten zoveel dieren gezien! Krokodillen, leopard cat, vogels en veel verschillende soorten apen, waaronder Makaki's, Oerang Oetangs en Gibbons. En de Probiscus monkey die ook wel Dutchman wordt genoemd. Google em maar even, dan weet je dat t geen compliment voor de Nederlandse mannen is;-). Wilrik heeft nog een mooi souvenir over gehouden aan zijn potje jungle-voetbal in de vorm van een bloedblaar. Achteraf vertelden ze ons dat er ook regelmatig tenen gebroken worden... Na de wedstrijd 'locals vs tourist' werd ongeacht de uitslag kameraadschappelijk in de rivier gezwommen. Had ik al verteld dat we krokodillen hadden gezien?
Na de riviertour namen we afscheid van Ben en Sarah -inmiddels ook verslaafd aan koehandel- en vertrokken we richting Mabul, waar een van de mooiste duikspots zou zijn. Op Sipadan mogen maar 120 mensen per dag duiken en we probeerden al twee weken een permit te krijgen. We moeten nog een keer terug want dat is dus niet gelukt;-( Dan maar rondom Mabul duiken, waar het hoogtepunt de enorme schildpadden waren. Wat een mooie beesten!
In Kuala Lumpur hebben we tijdens een avond stappen een heel weekbudget erdoorheen gejast, maar wat was t gaaf! Kuala Lumpur is een heerlijke stad, de Petronas torens zijn indrukwekkend, maar de Jalan Alor, een straat met alleen maar eettentjes vonden wij t hoogtepunt. En de hotelkamer met stortdouche;-) (warm water!) Nu hebben we een paar dagen zon, zee en strand op de Perhentian Islands achter de rug, waar de monkey juice beter smaakte dan de gefrituurde snicker;-) Na drie heerlijke weken Maleisie zijn we klaar voor Vietnam! Ik kijk ernaar uit om weer een ander land te ontdekken en stiekum ook naar de goedkope biertjes. Omdat Maleisie een Islamitisch land is is alcohol hier namelijk behoorlijk prijzig, en tja, van al dat mooie weer krijg je nu eenmaal dorst;-)

PS Inmiddels zijn we in Hanoi, de eerste indrukken zijn goed, en de eerste biertjes smaken heerlijk:-)